Hokesspookes sbilates pas ik wou dat ik boven op de berg was! Yes ik zit op de berg nu nog Vrokky weg. Simsalabim ik wou dat Vrokky foetsi was het werkt JOEPIEEEE
Ik ga als een malle naar boven en begin volop tegen Toad te schreeuwen.
Toad schrikt zich een hoedje. en Karel stoot zijn hoofd tegen een steen.
Toad gaat vlug met Karel naar de dokter
Terwijl Vrokky al maanden lang aan het genieten is van zijn berg, komt er opeens een vreemdeling stilletjes aangelopen. Niemand, maar dan ook echt niemand, kent hem. Wie die vreemdeling is? Dat ben ik, Kyrrdal. Ik kom vanuit onder de berg, waar het dwergenvolk heerst. Voor lange tijd hoorde wij geluiden boven ons. Van mensen die zichzelf naar boven aan het graven waren, tot aan mensen die van de berg afsprongen. Wij verbaasde ons dat niemand ons nog heeft gevonden. Deze vreemdeling, ik dus, die helemaal niemand kent, en die zelf hier niemand kent, sluipt langzaam naar de slapende Vrokky, Waarom ik dat deed? Ons volk had al voor maanden weinig gehoord van boven, en vroegen ons af wat er gaande was. Niemand vond het erg dat de kabaal was gestopt. Onze leider zei nog: "Je mag er heen gaan, maar je bent je leven niet zeker als jij die herrie weer laat terug komen!" Nadat ik onze leider had belooft de herrie niet terug te brengen vertrok ik naar de berg. Ik groef mij langzaam naar boven. Totdat ik bij de zijkant uitkwam.Terwijl ik op mijn stappen lette, keek ik eventjes naar voren en zag een tent staan.
Ik sloop stilletjes naar de tent toe. Terwijl ik aan het sluipen was vroeg ik mijzelf af: "Waarom staat hier een tent, en zou er iemand in slapen?" Rustig deed ik de tent open, Ik zag een slapend iemand. Ik verbaasde me er over dat hij niet wakker was geworden van mijn val. Ik bleef lang staan kijken Eigenlijk iets te lang, hij werd namelijk wakker. Snel verstopte ik mij achter een boom op de berg. Na een tijdje begon hij mij volgens mij door te krijgen. Langzaam liep hij naar me toen, "W-wat doe j-jij hier? En W-wie b-ben jij?" Ik antwoordde rustig, "Ik ben Kyrrdal, ik kom uit de berg." Hij raakte in paniek. Ik dacht dat hij mij wou gaan slaan, dus ik moest snel handelen. Ik zag in mijn ooghoeken dat hij een pan had, zulke dingen gebruikten wij niet ondergronds, maar door alle wezens boven, wat nu mensen blijken te zijn, zijn we erachter gekomen wat het is en hoe het gebruikt word. ik gaf hem een harde klap op zijn achterhoofd. Binnen een paar tellen raakte hij de grond. Ik schaamde me wel een beetje voor mijn actie. ik dacht bij mezelf: "In de berg leven wij vredig, hoe kan ik het besluit hebben genomen om hem bewusteloos te slaan?!" Ik hoopte maar dat hij het zou vergeten.
In alle paniek zag ik geen andere optie dan Vrokky van de berg te gooien, ik wist zijn naam doordat dat op een van zijn spullen stond. Ik gooide hem met een harde slinger van de berg af. Dit deed ik wel met mijn ogen dicht, zodat ik het me niet zou herinneren. Het duurde even voordat ik de klap hoorde. Het was een zacht geluid.
Doordat ik iemand had geslagen durfde ik niet meer naar ons vredige volk terug te gaan. Ik besloot de gang af te sluiten. Ik wist bijna honderd procent zeker dat niemand mij hier zou gaan zoeken, iedereen zou vast denken dat ik dood ben. En ik denk dat dat maar goed is ook.
Na een tijdje bedacht ik mij dat het wel leuk zou zijn om mijzelf een titel te geven. Ik herinnerde mij nog dat Vrokky iets in zijn tas had zitten waar op stond: "IK BEN DE KONING VAN DE BERG." Als nagedachtenis aan hem, besloot ik om die titel over te nemen: